കവിത  : ” കരിമണം പടരുമ്പോൾ “

കരിമണം പടരുമ്പോൾ 

മൗനത്തിലാഴുന്ന

വാനത്തിലെങ്ങും

കരിമേഘ കൂട്ടങ്ങൾ

പാഞ്ഞിടുന്നു…

വിഷക്കടലായിന്നാകാശം

മാറിടുന്നു…

തീവ്രമാം വേദന പ്രാണനിൽ

പിടയുന്നു

കരിമണമെങ്ങും

പടർന്നിടുന്നു..

കാട്ടാള സിരകളിൽലുന്മാദം

നിറയുന്നോ

കൺകളിൽ ക്രൗര്യം

ചുര മാന്തിടുന്നോ…

ചെമ്പക പൂമണം ഒഴുകിടും

രാവതിൽ

ചടുല നൃത്തം ചവിട്ടുന്നു

കാടത്തികൾ

രുധിര പാനം നടത്തുന്നു കാട്ടാളന്മാർ…

കാറ്റിൻ ചിലങ്കയും

കാട്ടാറിൻ കൊഞ്ചലും 

നേർത്തൊരു തേങ്ങലായ്

തീർന്നിടുന്നോ… ഈറൻ പുലരിയും കുങ്കുമ സന്ധ്യയും

കരിനാഗം ചുറ്റി

കറുത്തിടുന്നു

പ്രാണൻ ഞരമ്പുകളറ്റിടുന്നു

യിവിടെ…

കബന്ധങ്ങളെങ്ങും നിറഞ്ഞിടുന്നു…

– * പുലരി *